next hostel version : version tiga
ni lagi satu penyakit, penyakit ragam bercinta bila masing masing dah belajar dekat kolej or u mesti dah ada boyfee dengan girlfee, padahal parents cakap jangan bercinta cintun tapi buat juga.. biasalah masing masing dah besar, cakap orang tapi dia pun sama, ehhh terkena..tapi tu dulu okeyhh u olls.. dekat tangga pun jadi tempat paling best nak bergayut, bila kita tengok dia buat muka tak ada perasaan.. kitaorang bukan nak dengar awak bergayut tapi nak suruh awak bangun dari tangga tu kitaorang ni besar besar nak lalu pun tak muat.. kalau bergayut time diorang tengah happy tak apa cuba time diorang perang dunia mak aii satu bangunan engkau yang punya laa..
kalau dalam bilik lagi kelakar , tengok ragam masing masing.. ada yang berguling guling atas katil bila bergayut dengan yang tersayang, ada yang senyum senyum baca sms, bergayut depan pintu.. tapi part yang paling best buat "surat cinta" yang ni favourite roomate suzi.. (peah yang paling kuat buat surat cinta, second kak syaz hahaha..) semua ni memang memori kalau baca pasti tersenyum sendiri la diorang tu.. cer tanya dah berapa banyak surat cinta jadi collection?? ni part yang bahagia, cuba part frust haduh.. yang ni nak share tapi takut susahkan kawan, tapi cerita juga akhirnya mana tak nya kantoi member nampak kawan tengah felling woii..
masing masing kalau frust lepak dekat katil sendiri layan perasaan tapi kalau dah terkantoi cerita la juga (kak syaz kau ingat lagi tak?? kau kantoi??) sebenarnya bagus juga cerita dekat diorang sebab atleast ada someone nak dengar cerita kita.. sebab diorang sentiasa ada dekat belakang kita no wonder apa yang terjadi, ingat lagi masa tengah frust dulu kalau tak ada diorang jadi ratu air mata la teman ni.. (thanks korang lebbiuu <3) kitaorang bukan cerita pasal soal cinta cinta kau ingat kitaorang ni apa huh?? masalah study ke?? sometimes peribadi.. bila share sesama kami baru la rasa ringan sikit bahu masing masing.. benda benda macam ni la yang merapatkan kitaorang, until now even tak bersua muka gitu..
kitaorang juga selalu tolong antara satu sama lain kalau tengok kawan kita tak makan ikat perut sebab nak berjimat cermat, hidup dekat bandar apa yang tak mahal.. kalau tak mampu nak berikan bantuan duit kitaorang sharing makanan (tu je mampu), hidup belajar kena survive.. tapi kitaorang memang degil parents bagi duit belanja untuk makan, kitaorang tak hengat dunia liburan sana sini.. biasa jiwa muda kan?? mana la nak cukup duit kalau tengok wayang, bowling, karaoke, shopping.. mama kalau tahu suzi liburan ni sampai esok pun tak sudah dia punya ceramah tu.. tu tak apa lagi boleh tahan sebab nak mintak duit kan?? kalau dia cut duit belanja part tu yang tak best.. hadoii.. tapi kadang kadang tak sampai hati nak mintak duit belanja sebab rasa membebankan mereka, tahu tahu dah ada orang bank in.. (loncat loncat, dah pikir nak nak buat apa dah masa tu..teruk teruk)
lagi satu dunia "maggie" dan belajar memang tak dapat dipisahkan, tu la makanan yang paling tersedap sekali di kala kekeringan (huhhh...nikmat) lagi pun tu jee yang paling senang kitaorang nak masak.. macam suzi cakap dekat post hostel version satu, kitaorang cuma ada heater jee, so makanan yang sesuai is maggie.. even susah macam mana pun life belajar akhirnya kitaorang berjaya juga tamatkan bidang masing masing (Alhamdulillah syukur) .. bermula lah episod perpisahan, masing masing berat nak meninggalkan semuanya sebab masing masing dah rapat sangat tapi masa sentiasa mencemburui kita.. bak kata orang "life must be go on" mula mula senior yang tinggalkan kitaorang sedih weyh, lepas tu kitaorang tinggalkan kak syaz.. kesian kak syaz sebab dia sorang tak sama dengan kitaorang..
tak sampai hati nak tinggalkan dia, kalau hujung minggu kitaorang balik rumah muka dia dah sedih ni kan pulak nak tinggalkan dia sorang sorang macam tu.. think positive " kak syaz pandai bawa diri mesti dia boleh survive even tanpa kitaorang".. sampai sekarang kitaorang tak jumpa jumpa lagi lepas tu.. sebab masing masing busy dan bekerjaya.. fiah tu selalu juga la jumpa kak syaz, kak airen, kak dilla & amal (evevn rumah dekat dengan suzi, dia busy kerja) susah sangat.. plan mesti tak jadi jee, so sad.. maybe some day kita tetap akan jumpa..
" persahabatan bukanlah tentang siapa yang terlebih dahulu hadir dalam hidup kita,
namun sapa yang datang & tak pernah tinggalkan kita sendirian "
masing masing kalau frust lepak dekat katil sendiri layan perasaan tapi kalau dah terkantoi cerita la juga (kak syaz kau ingat lagi tak?? kau kantoi??) sebenarnya bagus juga cerita dekat diorang sebab atleast ada someone nak dengar cerita kita.. sebab diorang sentiasa ada dekat belakang kita no wonder apa yang terjadi, ingat lagi masa tengah frust dulu kalau tak ada diorang jadi ratu air mata la teman ni.. (thanks korang lebbiuu <3) kitaorang bukan cerita pasal soal cinta cinta kau ingat kitaorang ni apa huh?? masalah study ke?? sometimes peribadi.. bila share sesama kami baru la rasa ringan sikit bahu masing masing.. benda benda macam ni la yang merapatkan kitaorang, until now even tak bersua muka gitu..
kitaorang juga selalu tolong antara satu sama lain kalau tengok kawan kita tak makan ikat perut sebab nak berjimat cermat, hidup dekat bandar apa yang tak mahal.. kalau tak mampu nak berikan bantuan duit kitaorang sharing makanan (tu je mampu), hidup belajar kena survive.. tapi kitaorang memang degil parents bagi duit belanja untuk makan, kitaorang tak hengat dunia liburan sana sini.. biasa jiwa muda kan?? mana la nak cukup duit kalau tengok wayang, bowling, karaoke, shopping.. mama kalau tahu suzi liburan ni sampai esok pun tak sudah dia punya ceramah tu.. tu tak apa lagi boleh tahan sebab nak mintak duit kan?? kalau dia cut duit belanja part tu yang tak best.. hadoii.. tapi kadang kadang tak sampai hati nak mintak duit belanja sebab rasa membebankan mereka, tahu tahu dah ada orang bank in.. (loncat loncat, dah pikir nak nak buat apa dah masa tu..teruk teruk)
lagi satu dunia "maggie" dan belajar memang tak dapat dipisahkan, tu la makanan yang paling tersedap sekali di kala kekeringan (huhhh...nikmat) lagi pun tu jee yang paling senang kitaorang nak masak.. macam suzi cakap dekat post hostel version satu, kitaorang cuma ada heater jee, so makanan yang sesuai is maggie.. even susah macam mana pun life belajar akhirnya kitaorang berjaya juga tamatkan bidang masing masing (Alhamdulillah syukur) .. bermula lah episod perpisahan, masing masing berat nak meninggalkan semuanya sebab masing masing dah rapat sangat tapi masa sentiasa mencemburui kita.. bak kata orang "life must be go on" mula mula senior yang tinggalkan kitaorang sedih weyh, lepas tu kitaorang tinggalkan kak syaz.. kesian kak syaz sebab dia sorang tak sama dengan kitaorang..
tak sampai hati nak tinggalkan dia, kalau hujung minggu kitaorang balik rumah muka dia dah sedih ni kan pulak nak tinggalkan dia sorang sorang macam tu.. think positive " kak syaz pandai bawa diri mesti dia boleh survive even tanpa kitaorang".. sampai sekarang kitaorang tak jumpa jumpa lagi lepas tu.. sebab masing masing busy dan bekerjaya.. fiah tu selalu juga la jumpa kak syaz, kak airen, kak dilla & amal (evevn rumah dekat dengan suzi, dia busy kerja) susah sangat.. plan mesti tak jadi jee, so sad.. maybe some day kita tetap akan jumpa..
" persahabatan bukanlah tentang siapa yang terlebih dahulu hadir dalam hidup kita,
namun sapa yang datang & tak pernah tinggalkan kita sendirian "
0 komen dari manusia comel:
Post a Comment